zaterdag 14 december 2013

Fundering (2): de basis is er!

Nadat ik als bouwpastoor / opzichter van de Oud-Katholieke kerk de wapening had gekeurd en enkele zaken had laten verbeteren ging het licht op groen voor het storten van de betonnen fundering met vloer.
Dat betekende groot materieel en dan komt het kleine kind weer in je naar boven, wanneer je al die indrukwekkende wagens ziet komen. Herinneringen aan toen ik zelf nog werkte in de bouw en met name herinneringen aan mijn stage op de bouwplaats waar ik meehielp met beton storten.
Langzaam werd het materieel in positie gebracht en werd de omgeving van de Oud-Katholieke kerk zoveel mogelijk vrijgemaakt en beschermd tegen spatten van beton.
Ondertussen is er tijd om even een praatje te maken met de chauffeuse van de eerste cementwagen die erg geïnteresseerd is in wat we aan het doen zijn.
Een mooi moment wanneer je de eerste beton de betonpomp ziet binnenglijden.
De slang van de betonpomp wordt in positie gebracht. Op de betonpomp staan waarschuwingen die duidelijk maken dat het best gevaarlijk kan zijn. Zeker wanneer zo'n slang knapt, wat de bediener van de pomp nooit hoopt mee te maken!
 En daar gaat de eerste beton in de bekisting.
Er wordt beton in de bekisting gespoten en dan moet dat verdeeld worden en op de juiste hoogte worden gebracht.
De juiste hoogte wordt bepaald met een ontvanger die de hoogte doorkrijgt van een roterende laser.

De beton wordt met een trilnaald verdicht, zodat er geen luchtbellen achterblijven en om te voorkomen dat er teveel grind bij elkaar blijft zitten.
Er zit een enorme druk achter het beton, dus soms moet je de slang met twee man sterk goed vasthouden.
Meerdere mensen werden bijna slachtoffer van een beton douche, maar gelukkig wisten ze net op tijd aan de kant te springen.
De eerste cementwagen is leeg, nu wachten op de volgende wagen.


 Het eerste stuk is ook mooi vlak gestreken.
Dan komt de volgende cementwagen. Deze is nog indrukwekkender dan de vorige.
 Langzaam komen ze dichter bij de ingang.



Het grote moment is daar! Het laatste stuk van het parochiezaaltje van de Oud-Katholieke Sint Martinusparochie wordt gestort.
 Het moet nog wel vlak worden afgewerkt.

Maar dat gebeurt en het eindpunt is bijna in zicht.

 En zo ziet het er dan van boven uit.

Aan het einde van een bijzondere vrijdag de dertiende kunnen we terugkijken op een gezegende dag.
Pastoor Victor

Geen opmerkingen:

Een reactie posten